گزارش کلی تجارت جهانی دوریان در سال ۲۰۲۳ که توسط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد منتشر شده است، نشان می‌دهد که صادرات جهانی دوریان در دهه گذشته بیش از ۱۰ برابر افزایش یافته و از تقریباً ۸۰۰۰۰ تن در سال ۲۰۰۳ به تقریباً ۸۷۰۰۰۰ تن در سال ۲۰۲۲ رسیده است. رشد شدید تقاضای واردات در چین، گسترش تجارت دوریان را به دنبال داشته است. به طور کلی، بیش از ۹۰٪ از صادرات جهانی دوریان توسط تایلند تأمین می‌شود و ویتنام و مالزی هر کدام حدود ۳٪ از این صادرات را به خود اختصاص می‌دهند و فیلیپین و اندونزی نیز صادرات کمی دارند. چین به عنوان واردکننده اصلی دوریان، ۹۵٪ از صادرات جهانی را خریداری می‌کند، در حالی که سنگاپور تقریباً ۳٪ از این صادرات را خریداری می‌کند.
دوریان یک محصول بسیار ارزشمند و یکی از پربارترین میوه‌ها در جنوب شرقی آسیا است. بازار صادرات آن در دو دهه گذشته رونق داشته است. آخرین داده‌ها نشان می‌دهد که تجارت جهانی دوریان در سال ۲۰۲۱ به اوج ۹۳۰۰۰۰ تن رسیده است. رشد درآمد و تغییر سریع ترجیحات مصرف‌کنندگان کشورهای واردکننده (مهم‌تر از همه چین) و همچنین بهبود فناوری زنجیره سرد و کاهش قابل توجه زمان حمل و نقل، همگی در گسترش تجارت نقش دارند. اگرچه هیچ داده دقیقی از تولید وجود ندارد، اما تولیدکنندگان اصلی دوریان تایلند، مالزی و اندونزی هستند که مجموع تولید آنها ۳ میلیون تن در سال تخمین زده می‌شود. تاکنون، تایلند صادرکننده اصلی دوریان است و ۹۴٪ از میانگین صادرات جهان را بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ به خود اختصاص داده است. حجم تجارت باقیمانده تقریباً به طور کامل توسط ویتنام و مالزی تأمین می‌شود که هر کدام حدود ۳٪ را تشکیل می‌دهند. دوریان تولید شده در اندونزی عمدتاً به بازار داخلی عرضه می‌شود.
چین به عنوان واردکننده اصلی دوریان، از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ به طور متوسط ​​سالانه تقریباً ۷۴۰۰۰۰ تن دوریان خریداری کرده است که معادل ۹۵٪ از کل واردات جهانی است. بخش عمده دوریان وارداتی از چین از تایلند می‌آید، اما در سال‌های اخیر، واردات از ویتنام نیز افزایش یافته است.
در پاسخ به تقاضای رو به رشد، میانگین قیمت واحد تجاری دوریان در طول دهه گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است. در سطح واردات از سال 2021 تا 2022، میانگین قیمت واحد سالانه به حدود 5000 دلار در هر تن رسیده است که چندین برابر میانگین قیمت واحد موز و میوه‌های گرمسیری اصلی است. دوریان در چین یک خوراکی لذیذ منحصر به فرد محسوب می‌شود و توجه مصرف‌کنندگان را به خود جلب کرده است. در دسامبر 2021، افتتاح راه‌آهن پرسرعت چین-لائوس، رشد واردات دوریان چین از تایلند را بیشتر کرد. حمل و نقل کالا با کامیون یا کشتی چندین روز/هفته طول می‌کشد. راه‌آهن چین-لائوس به عنوان یک حلقه ترانزیتی بین کالاهای صادراتی تایلند و چین، تنها به بیش از 20 ساعت زمان برای حمل و نقل کالا با قطار نیاز دارد. این امر باعث می‌شود دوریان و سایر محصولات کشاورزی تازه از تایلند در مدت زمان کوتاه‌تری به بازار چین منتقل شوند و در نتیجه تازگی محصولات بهبود یابد. گزارش‌های اخیر صنعت و داده‌های اولیه در مورد جریان‌های تجاری ماهانه نشان می‌دهد که واردات دوریان چین در هشت ماه اول سال 2023 تقریباً 60 درصد افزایش یافته است.
در بازار بین‌المللی، دوریان هنوز یک محصول جدید یا خاص محسوب می‌شود. فسادپذیری بالای دوریان تازه، حمل و نقل محصولات تازه به بازارهای دور را دشوار می‌کند، به این معنی که الزامات واردات مربوط به استانداردهای قرنطینه گیاهی و ایمنی محصول اغلب قابل رعایت نیست. بنابراین، اکثر دوریان فروخته شده در سطح جهان به صورت دوریان منجمد، دوریان خشک، مربا و مکمل‌های غذایی فرآوری و بسته‌بندی می‌شوند. مصرف‌کنندگان از دوریان آگاهی ندارند و قیمت بالای آن به مانعی برای گسترش بیشتر دوریان به بازارهای بین‌المللی گسترده‌تر تبدیل شده است. در مجموع، در مقایسه با حجم صادرات سایر میوه‌های گرمسیری، به ویژه موز، آناناس، انبه و آووکادو، اهمیت آنها نسبتاً کم است.
با این حال، با توجه به میانگین قیمت صادراتی فوق‌العاده بالای دوریان، حجم تجارت جهانی آن بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ به طور متوسط ​​تقریباً ۳ میلیارد دلار در سال رسید که بسیار بیشتر از انبه و آناناس تازه است. علاوه بر این، صادرات دوریان تازه از تایلند به ایالات متحده در دهه گذشته بیش از دو برابر شده و بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ به طور متوسط ​​حدود ۳۰۰۰ تن در سال رسیده است و ارزش واردات سالانه آن به طور متوسط ​​حدود ۱۰ میلیون دلار آمریکا بوده است که این نیز ثابت می‌کند که دوریان در خارج از آسیا به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شود. به طور کلی، میانگین ارزش صادرات سالانه دوریان از تایلند بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، ۳.۳ میلیارد دلار آمریکا بوده است که آن را به سومین کالای بزرگ صادراتی کشاورزی در تایلند، پس از لاستیک طبیعی و برنج، تبدیل کرده است. میانگین ارزش صادرات سالانه این دو کالا بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ به ترتیب ۳.۹ میلیارد دلار آمریکا و ۳.۷ میلیارد دلار آمریکا بوده است.
این اعداد نشان می‌دهد که اگر بتوان میوه‌های دوریانِ بسیار فاسدشدنی را از نظر تضمین کیفیت، فرآوری پس از برداشت و حمل‌ونقل، با تمرکز بر مقرون‌به‌صرفه بودن، به طور مؤثر مدیریت کرد، تجارت دوریان می‌تواند فرصت‌های تجاری بزرگی را برای صادرکنندگان، از جمله کشورهای کم‌درآمد، به ارمغان بیاورد. در بازارهای پردرآمد مانند اتحادیه اروپا و ایالات متحده، پتانسیل بازار تا حد زیادی به آسان‌تر کردن خرید این میوه برای مصرف‌کنندگان و تقویت آگاهی مصرف‌کنندگان بستگی دارد.