ضعف در سالمندان گاهی اوقات به عنوان کاهش وزن، از جمله از دست دادن توده عضلانی، با افزایش سن در نظر گرفته می‌شود، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که افزایش وزن نیز ممکن است در این بیماری نقش داشته باشد.
در مطالعه‌ای که در ۲۳ ژانویه در مجله BMJ Open منتشر شد، محققان نروژی دریافتند افرادی که در میانسالی اضافه وزن دارند (با اندازه‌گیری شاخص توده بدنی (BMI) یا دور کمر) ۲۱ سال بعد، در معرض خطر بیشتری برای ضعف یا سستی هستند.
دکتر نیخیل ساچیداناند، فیزیولوژیست و استادیار دانشگاه بوفالو که در این مطالعه جدید مشارکتی نداشته است، می‌گوید: «شکنندگی مانع قدرتمندی برای پیری موفقیت‌آمیز و پیری به سبک خودتان است.»
او گفت افراد مسن ضعیف در معرض خطر بیشتری برای افتادن و آسیب‌دیدگی، بستری شدن در بیمارستان و عوارض ناشی از آن هستند.
علاوه بر این، او می‌گوید، افراد مسن ضعیف بیشتر احتمال دارد دچار فروپاشی شوند که منجر به از دست دادن استقلال و نیاز به بستری شدن در یک مرکز مراقبت طولانی مدت شود.
نتایج مطالعه جدید با مطالعات طولانی‌مدت قبلی که ارتباطی بین چاقی در میانسالی و خستگی زودرس در مراحل بعدی زندگی یافته‌اند، مطابقت دارد.
محققان همچنین تغییرات در سبک زندگی، رژیم‌های غذایی، عادات و دوستی‌های شرکت‌کنندگان را در طول دوره مطالعه که می‌تواند بر خطر ضعف و ناتوانی آنها تأثیر بگذارد، پیگیری نکردند.
اما نویسندگان می‌نویسند که نتایج این مطالعه «اهمیت ارزیابی منظم و حفظ BMI و [دور کمر] بهینه در طول بزرگسالی را برای کاهش خطر ضعف در پیری» برجسته می‌کند.
این مطالعه بر اساس داده‌های نظرسنجی از بیش از ۴۵۰۰ نفر از ساکنان ۴۵ سال به بالا در ترومسو، نروژ، بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۵ انجام شده است.
برای هر نظرسنجی، قد و وزن شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری شد. از این اندازه‌گیری برای محاسبه BMI استفاده می‌شود که ابزاری برای غربالگری دسته‌های وزنی است که می‌توانند باعث مشکلات سلامتی شوند. BMI بالاتر همیشه نشان دهنده سطح چربی بدن بالاتر نیست.
برخی از نظرسنجی‌ها همچنین دور کمر شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری کردند که برای تخمین چربی شکم استفاده شد.
علاوه بر این، محققان ضعف را بر اساس معیارهای زیر تعریف کردند: کاهش وزن ناخواسته، لاغری، قدرت گرفتن ضعیف، سرعت راه رفتن آهسته و سطح پایین فعالیت بدنی.
شکنندگی با وجود حداقل سه مورد از این معیارها مشخص می‌شود، در حالی که شکنندگی یک یا دو مورد از آنها را دارد.
از آنجا که تنها ۱٪ از شرکت‌کنندگان در آخرین ویزیت پیگیری ضعیف بودند، محققان این افراد را با ۲۸٪ افرادی که قبلاً ضعیف بودند، گروه‌بندی کردند.
این تجزیه و تحلیل نشان داد افرادی که در میانسالی چاق بودند (که با BMI بالاتر نشان داده می‌شود) تقریباً ۲.۵ برابر بیشتر از افرادی که BMI طبیعی دارند، در ۲۱ سالگی از ضعف و ناتوانی رنج می‌برند.
علاوه بر این، افرادی که دور کمر نسبتاً بالا یا بالایی داشتند، در مقایسه با افرادی که دور کمر طبیعی داشتند، دو برابر بیشتر احتمال داشت که در آخرین معاینه دچار ضعف/پیش‌فراستیلیسم شوند.
محققان همچنین دریافتند که اگر افراد در این دوره وزن اضافه کرده یا دور کمرشان افزایش یافته باشد، احتمال ضعیف شدن آنها در پایان دوره مطالعه بیشتر است.
ساچیداناند گفت این مطالعه شواهد بیشتری ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد انتخاب‌های اولیه سبک زندگی سالم می‌تواند به پیری موفق کمک کند.
او گفت: «این مطالعه باید به ما یادآوری کند که اثرات منفی افزایش چاقی که از اوایل بزرگسالی شروع می‌شود، جدی است و به طور قابل توجهی بر سلامت کلی، عملکرد و کیفیت زندگی بزرگسالان مسن تأثیر خواهد گذاشت.»
دکتر دیوید کاتلر، پزشک خانواده در مرکز پزشکی پراویدنس سنت جانز در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، گفت یکی از کاستی‌های این مطالعه این است که محققان بر جنبه‌های فیزیکی ضعف تمرکز کرده‌اند.
او گفت، برعکس، «بیشتر مردم ضعف را به عنوان زوال عملکردهای جسمی و شناختی درک می‌کنند.»
در حالی که معیارهای فیزیکی که محققان در این مطالعه استفاده کردند، در مطالعات دیگر نیز به کار گرفته شده‌اند، برخی محققان تلاش کرده‌اند جنبه‌های دیگری از ضعف، مانند جنبه‌های شناختی، اجتماعی و روانی را توضیح دهند.
کاتلر گفت، علاوه بر این، شرکت‌کنندگان در مطالعه جدید برخی از شاخص‌های ضعف، مانند خستگی، عدم فعالیت بدنی و کاهش وزن غیرمنتظره را گزارش کردند، به این معنی که ممکن است به اندازه کافی دقیق نباشند.
یکی دیگر از محدودیت‌هایی که کاتلر به آن اشاره کرد این بود که برخی از افراد قبل از آخرین ویزیت پیگیری از مطالعه خارج شدند. محققان دریافتند که این افراد معمولاً مسن‌تر، چاق‌تر و دارای سایر عوامل خطر ضعف بودند.
با این حال، وقتی محققان افراد بالای ۶۰ سال را در ابتدای مطالعه حذف کردند، نتایج مشابه بود.
در حالی که مطالعات قبلی افزایش خطر ضعف و سستی را در زنان کم وزن نشان داده بودند، مطالعه جدید شامل تعداد بسیار کمی از افراد کم وزن بود که محققان نتوانستند این ارتباط را بررسی کنند.
علیرغم ماهیت مشاهده‌ای این مطالعه، محققان چندین مکانیسم بیولوژیکی احتمالی را برای یافته‌های خود ارائه می‌دهند.
افزایش چربی بدن می تواند منجر به التهاب در بدن شود که با ضعف نیز مرتبط است. آنها نوشتند که رسوب چربی در فیبرهای عضلانی نیز می تواند منجر به کاهش قدرت عضلانی شود.
دکتر میرعلی، جراح چاقی و مدیر پزشکی مرکز جراحی چاقی مموریال کر در مرکز پزشکی اورنج کوست در فانتین ولی، کالیفرنیا، می‌گوید چاقی از راه‌های دیگری نیز بر عملکرد در مراحل بعدی زندگی تأثیر می‌گذارد.
او می‌گوید: «بیماران چاق من معمولاً مشکلات مفصلی و کمر بیشتری دارند. این موضوع بر تحرک و توانایی آنها برای داشتن یک زندگی مناسب، از جمله با افزایش سن، تأثیر می‌گذارد.»
ساچیداناند گفت، اگرچه ضعف به نوعی با پیری مرتبط است، اما باید به خاطر داشت که هر فرد مسنی ضعیف نمی‌شود.
او گفت، علاوه بر این، «اگرچه مکانیسم‌های اساسی ضعف بسیار پیچیده و چندبعدی هستند، اما ما تا حدودی بر عوامل متعددی که در ضعف نقش دارند، کنترل داریم.»
او می‌گوید انتخاب‌های سبک زندگی، مانند فعالیت بدنی منظم، تغذیه سالم، بهداشت خواب مناسب و مدیریت استرس، بر افزایش وزن در بزرگسالی تأثیر می‌گذارند.
او گفت: «عوامل زیادی در چاقی نقش دارند، از جمله ژنتیک، هورمون‌ها، دسترسی به غذای باکیفیت و تحصیلات، درآمد و شغل فرد.»
اگرچه کاتلر نگرانی‌هایی در مورد محدودیت‌های این مطالعه داشت، اما گفت که این مطالعه نشان می‌دهد که پزشکان، بیماران و عموم مردم باید از این نقطه ضعف آگاه باشند.
او گفت: «در واقع، ما نمی‌دانیم چگونه با ناتوانی و ضعف مقابله کنیم. لزوماً نمی‌دانیم چگونه از آن پیشگیری کنیم. اما باید در مورد آن اطلاعات داشته باشیم.»
ساچیداناند گفت، افزایش آگاهی در مورد آسیب‌پذیری با توجه به جمعیت رو به پیری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
او گفت: «همچنان که جامعه جهانی ما به سرعت در حال پیر شدن است و میانگین امید به زندگی ما افزایش می‌یابد، ما با نیاز به درک بهتر مکانیسم‌های اساسی ضعف و ناتوانی و تدوین استراتژی‌های مؤثر و قابل مدیریت برای پیشگیری و درمان سندرم ضعف و ناتوانی مواجه هستیم.»
متخصصان ما دائماً سلامت و تندرستی را زیر نظر دارند و با دریافت اطلاعات جدید، مقالات ما را به‌روز می‌کنند.
دریابید که چگونه کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی می‌تواند منجر به افزایش وزن شود و چگونه می‌توان آن را کنترل کرد.
اگر پزشک شما داروهای ضد افسردگی تجویز کرده است، این داروها فواید زیادی برای سلامت روان شما دارند. اما این مانع از نگرانی شما نمی‌شود…
کمبود خواب می‌تواند بر سلامت شما، از جمله وزن شما، تأثیر منفی بگذارد. دریابید که چگونه عادات خواب می‌تواند بر توانایی شما در کاهش وزن و خواب تأثیر بگذارد…
دانه کتان به دلیل خواص تغذیه‌ای منحصر به فردش برای کاهش وزن مفید است. اگرچه فواید واقعی دارند، اما جادویی نیستند...
اوزمپیک به دلیل توانایی‌اش در کمک به کاهش وزن افراد شناخته شده است. با این حال، کاهش وزن صورت در افراد بسیار رایج است که می‌تواند باعث...
حلقه گذاری معده به روش لاپاراسکوپی میزان غذایی که می‌توانید بخورید را محدود می‌کند. جراحی LAP یکی از کم تهاجمی‌ترین روش‌های جراحی چاقی است.
محققان ادعا می‌کنند که جراحی چاقی، مرگ و میر ناشی از همه علل، از جمله سرطان و دیابت را کاهش می‌دهد.
از زمان عرضه آن در سال ۲۰۰۸، رژیم غذایی نووم (Noom Diet) به سرعت به یکی از محبوب‌ترین رژیم‌های غذایی تبدیل شده است. بیایید ببینیم آیا نووم ارزش امتحان کردن را دارد یا خیر…
اپلیکیشن‌های کاهش وزن می‌توانند به ردیابی عادات سبک زندگی مانند میزان کالری دریافتی و ورزش کمک کنند. این بهترین اپلیکیشن کاهش وزن است.