ممکن است هنگام خرید شما از لینک‌های موجود در سایت ما، کمیسیون‌های همکاری در فروش دریافت کنیم. در اینجا نحوه کار آن آمده است.
یک مطالعه جدید نشان داده است که قطب شمال از خانه سنتی خود در قطب شمال کانادا به سمت سیبری متمایل می‌شود، زیرا دو خوشه غول‌پیکر که در اعماق زمین، در مرز هسته و گوشته پنهان شده‌اند، درگیر یک رقابت طناب‌کشی هستند.
این نقاط، مناطقی با جریان مغناطیسی منفی در زیر کانادا و سیبری، درگیر یک مبارزه‌ی برنده-برنده هستند. با تغییر شکل و قدرت میدان مغناطیسی قطرات، یک برنده وجود دارد. محققان دریافتند که در حالی که توده آب زیر کانادا از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ ضعیف شده است، توده آب زیر سیبری از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ اندکی افزایش یافته است. محققان در این مطالعه می‌نویسند: «این تغییرات در کنار هم منجر به این واقعیت شده‌اند که قطب شمال به سمت سیبری تغییر مکان داده است.»
فیل لیورمور، محقق ارشد و استادیار ژئوفیزیک در دانشگاه لیدز در بریتانیا، در ایمیلی به Live Science گفت: «ما قبلاً هرگز چنین چیزی ندیده بودیم.»
وقتی دانشمندان برای اولین بار قطب شمال (جایی که سوزن قطب‌نما به آن اشاره می‌کند) را در سال ۱۸۳۱ کشف کردند، این قطب در قلمرو شمالی کانادا، نوناووت، قرار داشت. محققان خیلی زود متوجه شدند که قطب مغناطیسی شمال تمایل به جابجایی دارد، اما معمولاً خیلی دور نمی‌شود. محققان در مطالعه خود می‌نویسند که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵، سرعت جابجایی قطب‌های مغناطیسی از سرعت تاریخی نه بیشتر از ۹ مایل (۱۵ کیلومتر) در سال به ۳۷ مایل (۶۰ کیلومتر) در سال افزایش یافت.
در اکتبر ۲۰۱۷، قطب شمال مغناطیسی از خط تاریخ بین‌المللی در نیمکره شرقی عبور کرد و از فاصله ۳۹۰ کیلومتری قطب شمال جغرافیایی عبور کرد. سپس قطب شمال مغناطیسی شروع به حرکت به سمت جنوب کرد. تغییرات آنقدر زیاد بوده که در سال ۲۰۱۹، زمین‌شناسان مجبور شدند یک سال زودتر مدل مغناطیسی جدیدی از جهان را منتشر کنند، نقشه‌ای که شامل همه چیز از ناوبری هواپیما گرفته تا GPS گوشی‌های هوشمند می‌شود.
فقط می‌توان حدس زد که چرا قطب شمال کانادا را به مقصد سیبری ترک کرد. این تا زمانی بود که لیورمور و همکارانش متوجه شدند که قطرات آب مقصر هستند.
میدان مغناطیسی توسط آهن مایعی که در هسته بیرونی عمیق زمین می‌چرخد، تولید می‌شود. بنابراین، تغییر در جرم آهن در حال چرخش، موقعیت شمال مغناطیسی را تغییر می‌دهد.
با این حال، میدان مغناطیسی به هسته محدود نمی‌شود. به گفته لیورمور، خطوط میدان مغناطیسی از زمین "برآمدگی" پیدا می‌کنند. معلوم می‌شود که این قطرات در جایی که این خطوط ظاهر می‌شوند، ظاهر می‌شوند. او گفت: "اگر خطوط میدان مغناطیسی را به عنوان اسپاگتی نرم در نظر بگیرید، لکه‌ها مانند توده‌های اسپاگتی هستند که از زمین بیرون زده‌اند."
محققان دریافتند که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹، یک لکه‌ی آب زیر کانادا از شرق به غرب امتداد یافته و به دو لکه‌ی کوچک متصل به هم تقسیم شده است، که احتمالاً به دلیل تغییرات در ساختار جریان اصلی بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۹ بوده است. یکی از لکه‌ها قوی‌تر از دیگری بود، اما در کل، کشیدگی «به تضعیف لکه‌ی کانادایی روی سطح زمین کمک کرد». این را محققان در این مطالعه نوشتند.
علاوه بر این، لکه کانادایی که شدت بیشتری داشت، به دلیل شکافتگی به لکه سیبری نزدیک‌تر شد. محققان می‌نویسند که این به نوبه خود، لکه سیبری را تقویت کرد.
با این حال، این دو بلوک در تعادل ظریفی قرار دارند، بنابراین محققان در این مطالعه می‌نویسند: «تنها تنظیمات جزئی در پیکربندی فعلی می‌تواند روند فعلی قطب شمال به سمت سیبری را معکوس کند.» به عبارت دیگر، فشار به یک نقطه یا نقطه دیگر می‌تواند شمال مغناطیسی را به کانادا بازگرداند.
بازسازی‌های انجام شده از حرکت قطب مغناطیسی در گذشته در قطب شمال نشان می‌دهد که دو و گاهی سه افت، در طول زمان بر موقعیت قطب شمال تأثیر گذاشته‌اند. محققان می‌گویند در طول ۴۰۰ سال گذشته، این افت‌ها باعث شده‌اند که قطب شمال در شمال کانادا باقی بماند.
محققان در این مطالعه نوشتند: «اما در طول ۷۰۰۰ سال گذشته، به نظر می‌رسد [قطب شمال] به طور نامنظم و بدون نشان دادن مکان ترجیحی، در اطراف قطب جغرافیایی حرکت کرده است.» طبق این مدل، تا سال ۱۳۰۰ قبل از میلاد، قطب شمال نیز به سمت سیبری تغییر مکان داده است.
پیش‌بینی اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد دشوار است. لیورمور گفت: «پیش‌بینی ما این است که قطب‌ها به حرکت خود به سمت سیبری ادامه خواهند داد، اما پیش‌بینی آینده دشوار است و نمی‌توانیم مطمئن باشیم.»
محققان در مطالعه‌ای که در تاریخ ۵ مه به صورت آنلاین در مجله Nature Geoscience منتشر شد، نوشتند: این پیش‌بینی بر اساس «نظارت دقیق بر میدان ژئومغناطیسی در سطح زمین و در فضا طی چند سال آینده» خواهد بود.
برای مدت محدودی، می‌توانید با پرداخت تنها ۲.۳۸ دلار در ماه یا ۴۵٪ تخفیف نسبت به قیمت معمول برای سه ماه اول، مشترک هر یک از پرفروش‌ترین مجلات علمی ما شوید.
لورا سردبیر Live Science برای باستان‌شناسی و اسرار کوچک زندگی است. او همچنین در مورد علوم عمومی، از جمله دیرینه‌شناسی، گزارش می‌دهد. آثار او در نیویورک تایمز، اسکولاستیک، پاپیولار ساینس و اسپکتروم، یک وب‌سایت تحقیقاتی اوتیسم، منتشر شده است. او جوایز متعددی از انجمن روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و انجمن ناشران روزنامه واشنگتن به خاطر گزارش‌هایش در یک روزنامه هفتگی در نزدیکی سیاتل دریافت کرده است. لورا دارای مدرک لیسانس ادبیات انگلیسی و روانشناسی از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و مدرک فوق لیسانس نویسندگی علمی از دانشگاه نیویورک است.
Live Science بخشی از Future US Inc، یک گروه رسانه‌ای بین‌المللی و ناشر دیجیتال پیشرو، است. از وب‌سایت شرکت ما دیدن کنید.
زمان ارسال: ۳۱ مه ۲۰۲۳