قطب شمال از کانادا به سیبری می رود.این "نقاط" ممکن است علت باشد.

هنگامی که شما از لینک های موجود در سایت ما خرید می کنید، ممکن است کمیسیون های وابسته به دست آوریم.در اینجا نحوه کار آن آمده است.
یک مطالعه جدید نشان داده است که قطب شمال از خانه سنتی خود در قطب شمال کانادا به سمت سیبری متمایل شده است، زیرا دو خوشه غول پیکر که در اعماق زمین در مرز هسته و گوشته پنهان شده اند، درگیر یک طناب کشی هستند.
این نقاط، مناطقی با جریان مغناطیسی منفی در زیر کانادا و سیبری، درگیر یک مبارزه برنده است.همانطور که قطره ها شکل و قدرت میدان مغناطیسی را تغییر می دهند، یک برنده وجود دارد.محققان دریافتند در حالی که توده آب در زیر کانادا از سال 1999 تا 2019 ضعیف شده است، توده آب زیر سیبری از سال 1999 تا 2019 اندکی افزایش یافته است. در مطالعه
فیل لیورمور، محقق ارشد و استادیار ژئوفیزیک در دانشگاه لیدز در بریتانیا، در ایمیلی به لایو ساینس گفت: «ما قبلاً چنین چیزی را ندیده‌ایم.
هنگامی که دانشمندان برای اولین بار در سال 1831 قطب شمال را (جایی که سوزن قطب نما نشان می دهد) کشف کردند، در قلمرو نوناووت در شمال کانادا بود.محققان به زودی متوجه شدند که قطب مغناطیسی شمال تمایل به رانش دارد، اما معمولاً خیلی دور نیست.محققان در مطالعه خود می نویسند که بین سال های 1990 و 2005، سرعت حرکت قطب های مغناطیسی از سرعت تاریخی نه بیشتر از 9 مایل (15 کیلومتر) در سال به 37 مایل (60 کیلومتر) در سال رسید.
در اکتبر 2017، قطب شمال مغناطیسی از خط تاریخ بین المللی در نیمکره شرقی عبور کرد و از فاصله 242 مایلی (390 کیلومتری) از قطب شمال جغرافیایی عبور کرد.سپس قطب مغناطیسی شمال شروع به حرکت به سمت جنوب می کند.آنقدر تغییر کرده است که در سال 2019، زمین شناسان مجبور شدند یک سال زودتر یک مدل مغناطیسی جدید از جهان منتشر کنند، نقشه ای که شامل همه چیز از ناوبری هواپیما گرفته تا GPS گوشی هوشمند است.
فقط می توان حدس زد که چرا قطب شمال کانادا را به مقصد سیبری ترک کرد.این تا زمانی بود که لیورمور و همکارانش متوجه شدند که قطره ها مقصر هستند.
میدان مغناطیسی با چرخش آهن مایع در هسته بیرونی عمیق زمین ایجاد می شود.بنابراین، تغییر در جرم آهن نوسان، موقعیت شمال مغناطیسی را تغییر می دهد.
با این حال، میدان مغناطیسی به هسته محدود نمی شود.به گفته لیورمور، خطوط میدان مغناطیسی از زمین "برآمده" می شوند.معلوم می شود که این قطره ها در جایی ظاهر می شوند که این خطوط ظاهر می شوند.او گفت: «اگر خطوط میدان مغناطیسی را به‌عنوان اسپاگتی نرم در نظر بگیرید، لکه‌ها مانند توده‌هایی از اسپاگتی هستند که از زمین بیرون زده‌اند.
محققان دریافتند که از سال 1999 تا 2019، لکه‌ای در زیر کانادا از شرق به غرب کشیده شده و به دو لکه کوچک متصل به هم تقسیم شده است که احتمالاً به دلیل تغییرات در ساختار جریان اصلی بین سال‌های 1970 تا 1999 است. یکی از نقاط قوی‌تر از محققان در این مطالعه نوشتند، اما در کل، این کشیدگی "به ضعیف شدن لکه کانادایی در سطح زمین کمک کرد."
علاوه بر این، نقطه شدیدتر کانادایی به دلیل شکافتن به سیبری نزدیکتر شد.محققان می نویسند که این به نوبه خود لکه سیبری را تقویت کرد.
با این حال، این دو بلوک در یک تعادل ظریف قرار دارند، بنابراین محققان در این مطالعه می نویسند: «تنها تنظیمات جزئی در پیکربندی فعلی می تواند روند فعلی قطب شمال به سمت سیبری را معکوس کند».به عبارت دیگر، فشار به یک نقطه یا نقطه دیگر می تواند شمال مغناطیسی را به کانادا بازگرداند.
بازسازی حرکت قطب مغناطیسی گذشته در قطب شمال نشان می دهد که دو قطره و گاهی سه قطره بر موقعیت قطب شمال در طول زمان تأثیر گذاشته است.محققان می گویند طی 400 سال گذشته، این قطرات باعث شده است که قطب شمال در شمال کانادا باقی بماند.
محققان در این مطالعه نوشتند: «اما در طول 7000 سال گذشته، به نظر می رسد [قطب شمال] به طور نامنظم در اطراف قطب جغرافیایی حرکت کرده است، بدون اینکه مکان مورد نظر را نشان دهد.طبق این مدل، تا سال 1300 قبل از میلاد، قطب نیز به سمت سیبری تغییر مکان داد.
گفتن اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد سخت است.لیورمور گفت: "پیش بینی ما این است که قطب ها به حرکت خود به سمت سیبری ادامه می دهند، اما پیش بینی آینده دشوار است و نمی توانیم مطمئن باشیم."
محققان در مطالعه ای که به صورت آنلاین در تاریخ 5 مه در مجله Nature Geoscience منتشر شد، نوشتند که این پیش بینی بر اساس "پایش دقیق میدان ژئومغناطیسی در سطح زمین و فضا در چند سال آینده" خواهد بود.
برای مدت محدودی، می‌توانید با کمتر از 2.38 دلار در ماه یا 45 درصد تخفیف از قیمت معمولی برای سه ماه اول مشترک هر یک از مجلات علمی پرفروش ما شوید.
لورا سردبیر Live Science برای باستان شناسی و اسرار کوچک زندگی است.او همچنین در مورد علوم عمومی از جمله دیرینه شناسی گزارش می دهد.کار او در نیویورک تایمز، اسکولاستیک، Popular Science و Spectrum، یک وب سایت تحقیقاتی اوتیسم، به نمایش درآمده است.او جوایز متعددی را از انجمن روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و انجمن ناشران روزنامه واشنگتن برای گزارش‌هایش در یک روزنامه هفتگی در نزدیکی سیاتل دریافت کرده است.لورا دارای مدرک لیسانس در ادبیات انگلیسی و روانشناسی از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و کارشناسی ارشد در نویسندگی علوم از دانشگاه نیویورک است.
Live Science بخشی از Future US Inc، یک گروه رسانه ای بین المللی و یک ناشر دیجیتال پیشرو است.از وب سایت شرکتی ما دیدن کنید.


زمان ارسال: مه-31-2023