از بازدید شما از Nature.com سپاسگزاریم.نسخه مرورگری که استفاده می کنید پشتیبانی محدودی از CSS دارد.برای بهترین تجربه، توصیه می کنیم از یک مرورگر به روز شده استفاده کنید (یا حالت سازگاری را در اینترنت اکسپلورر غیرفعال کنید).در عین حال، برای اطمینان از پشتیبانی مداوم، سایت را بدون استایل و جاوا اسکریپت ارائه می کنیم.
چلسی وولد یک روزنامه‌نگار آزاد مستقر در لاهه، هلند و نویسنده کتاب Daydream: An Urgent Global Quest to Change Toilets است.
سیستم های تخصصی توالت، نیتروژن و سایر مواد مغذی را از ادرار برای استفاده به عنوان کود و سایر محصولات استخراج می کنند.اعتبار تصویر: MAK/Georg Mayer/EOOS NEXT
گوتلند، بزرگترین جزیره سوئد، آب شیرین کمی دارد.در عین حال، ساکنان با سطوح خطرناک آلودگی ناشی از کشاورزی و سیستم های فاضلاب دست و پنجه نرم می کنند که باعث شکوفایی جلبک های مضر در اطراف دریای بالتیک می شود.آنها می توانند ماهی را بکشند و مردم را بیمار کنند.
برای کمک به حل این سری از مشکلات زیست محیطی، این جزیره امید خود را به یک ماده بعید بسته است که آنها را متصل می کند: ادرار انسان.
از سال 2021، تیم تحقیقاتی شروع به همکاری با یک شرکت محلی کرد که توالت های قابل حمل اجاره می دهد.هدف جمع آوری بیش از 70000 لیتر ادرار در طی یک دوره 3 ساله در دستگاه ادراری بدون آب و توالت های اختصاصی در چندین مکان در طول فصل گردشگری تابستان است.این تیم از دانشگاه علوم کشاورزی سوئد (SLU) در اوپسالا، که شرکتی به نام Sanitation360 را تاسیس کرده است.آنها با استفاده از فرآیندی که محققان توسعه دادند، ادرار را به قطعات بتن مانند خشک کردند، سپس آنها را به صورت پودر درآوردند و به دانه های کودی که متناسب با تجهیزات استاندارد مزرعه بود، فشار دادند.کشاورزان محلی از کود برای پرورش جو استفاده می کنند، که سپس به آبجوسازی ها فرستاده می شود تا آبجو تولید کنند که می تواند پس از مصرف به چرخه بازگردد.
Prithvi Simha، مهندس شیمی در SLU و CTO of Sanitation360، گفت که هدف محققان فراتر از مفهوم و استفاده مجدد از ادرار در مقیاس بزرگ است.هدف ارائه مدلی است که بتوان آن را در سراسر جهان تقلید کرد."هدف ما این است که همه، در همه جا، این تمرین را انجام دهند."
در آزمایشی در گوتلند، جو بارور شده با ادرار (سمت راست) با گیاهان کوددهی نشده (مرکز) و با کودهای معدنی (سمت چپ) مقایسه شد.اعتبار تصویر: جنا سنکال.
پروژه Gotland بخشی از یک تلاش جهانی مشابه برای جداسازی ادرار از سایر فاضلاب ها و بازیافت آن به محصولاتی مانند کود است.این عمل که به عنوان انحراف ادرار شناخته می شود، توسط گروه هایی در ایالات متحده، استرالیا، سوئیس، اتیوپی و آفریقای جنوبی و غیره مورد مطالعه قرار گرفته است.این تلاش ها بسیار فراتر از آزمایشگاه های دانشگاهی است.دستگاه ادراری بدون آب به سیستم های دفع زیرزمین در دفاتر اورگان و هلند متصل می شود.پاریس قصد دارد توالت‌های منحرف کننده ادرار را در منطقه‌ای با 1000 نفر ساکن در منطقه چهاردهم شهر نصب کند.آژانس فضایی اروپا 80 توالت را در مقر خود در پاریس قرار خواهد داد که در اواخر سال جاری فعالیت خود را آغاز خواهد کرد.طرفداران انحراف ادرار می‌گویند که می‌تواند در مکان‌هایی از پایگاه‌های نظامی موقت گرفته تا اردوگاه‌های پناهندگان، مراکز شهری ثروتمند و محله‌های فقیرنشین گسترده کاربرد پیدا کند.
دانشمندان می گویند که انحراف ادرار، اگر در مقیاس وسیع در سراسر جهان به کار گرفته شود، می تواند مزایای زیادی برای محیط زیست و سلامت عمومی داشته باشد.این تا حدی به این دلیل است که ادرار سرشار از مواد مغذی است که آب را آلوده نمی کند و می تواند برای بارور کردن محصولات کشاورزی یا در فرآیندهای صنعتی استفاده شود.سیمها تخمین می زند که انسان به اندازه کافی ادرار تولید می کند تا جایگزین حدود یک چهارم کودهای نیتروژن و فسفات کنونی جهان شود.همچنین حاوی پتاسیم و بسیاری از عناصر کمیاب است (به "مواد تشکیل دهنده در ادرار" مراجعه کنید).بهتر از همه، با تخلیه نکردن ادرار در مجرای فاضلاب، در مصرف آب بسیار صرفه جویی می کنید و بار سیستم فاضلاب کهنه و پربار را کاهش می دهید.
به گفته کارشناسان در این زمینه، بسیاری از اجزای انحراف ادرار ممکن است به زودی به لطف پیشرفت در توالت ها و استراتژی های دفع ادرار به طور گسترده در دسترس قرار گیرند.اما موانع بزرگی نیز برای تغییر اساسی در یکی از اساسی ترین جنبه های زندگی وجود دارد.محققان و شرکت‌ها باید به چالش‌های بی‌شماری، از بهبود طراحی توالت‌های منحرف کننده ادرار گرفته تا آسان‌تر کردن ادرار برای پردازش و تبدیل آن به محصولات ارزشمند، رسیدگی کنند.این ممکن است شامل سیستم‌های تصفیه شیمیایی باشد که به توالت‌های جداگانه یا تجهیزات زیرزمین متصل هستند که به کل ساختمان خدمت می‌کنند و خدماتی را برای بازیابی و نگهداری محصول غلیظ یا سخت شده ارائه می‌دهند (به «از ادرار تا محصول» مراجعه کنید).علاوه بر این، مسائل گسترده‌تری در مورد تغییر و پذیرش اجتماعی وجود دارد که هم با درجات مختلف تابوهای فرهنگی مرتبط با زباله‌های انسانی و هم به قراردادهای عمیق در مورد فاضلاب صنعتی و سیستم‌های غذایی مرتبط است.
لین برادوس زیست‌شناس، مشاور پایداری مستقر در مینیاپولیس، می‌گوید از آنجایی که جامعه با کمبود انرژی، آب و مواد خام برای کشاورزی و صنعت دست و پنجه نرم می‌کند، انحراف و استفاده مجدد از ادرار «یک چالش بزرگ برای نحوه ارائه سرویس‌های بهداشتی است»..«ژانری که اهمیت روزافزونی پیدا خواهد کرد.مینه سوتا، او رئیس سابق فدراسیون آبزیان اسکندریه، ویرجینیا، انجمن جهانی متخصصان کیفیت آب بود."این در واقع چیزی با ارزش است."
روزی روزگاری ادرار یک کالای با ارزش بود.در گذشته برخی جوامع از آن برای کود دادن به محصولات، ساختن چرم، شستن لباس و باروت استفاده می کردند.سپس، در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20، مدل مدرن مدیریت متمرکز فاضلاب در بریتانیای کبیر پدید آمد و در سراسر جهان گسترش یافت و به اصطلاح کوری ادراری به اوج خود رسید.
در این مدل، توالت ها از آب برای تخلیه سریع ادرار، مدفوع و دستمال توالت در فاضلاب استفاده می کنند که با مایعات دیگر از منابع خانگی، صنعتی و گاهی اوقات زهکشی طوفان مخلوط می شود.در تصفیه خانه های متمرکز فاضلاب، فرآیندهای انرژی بر از میکروارگانیسم ها برای تصفیه فاضلاب استفاده می کنند.
بسته به قوانین و شرایط محلی تصفیه خانه، فاضلاب تخلیه شده از این فرآیند ممکن است همچنان حاوی مقادیر قابل توجهی نیتروژن و سایر مواد مغذی و همچنین برخی آلاینده های دیگر باشد.57٪ از جمعیت جهان به هیچ وجه به یک سیستم فاضلاب متمرکز متصل نیستند (به "فاضلاب انسانی" مراجعه کنید).
دانشمندان در تلاش هستند تا سیستم های متمرکز را پایدارتر و آلودگی کمتری داشته باشند، اما با شروع سوئد در دهه 1990، برخی از محققان برای تغییرات اساسی تر تلاش می کنند.نانسی لاو، مهندس محیط زیست در دانشگاه میشیگان در آن آربور، گفت: پیشرفت‌ها در انتهای خط لوله "فقط تکامل دیگری از همان چیز لعنتی" است.او می گوید که انحراف ادرار "تبدیل کننده" خواهد بود.در مطالعه 1 که سیستم های مدیریت فاضلاب را در سه ایالت ایالات متحده شبیه سازی کرد، او و همکارانش سیستم های تصفیه فاضلاب معمولی را با سیستم های تصفیه فاضلاب فرضی که ادرار را منحرف می کنند و از مواد مغذی بازیافت شده به جای کودهای مصنوعی استفاده می کنند، مقایسه کردند.آنها تخمین می زنند که جوامعی که از انحراف ادرار استفاده می کنند می توانند انتشار کلی گازهای گلخانه ای را تا 47 درصد، مصرف انرژی را تا 41 درصد، مصرف آب شیرین را تا حدود نصف و آلودگی مواد مغذی فاضلاب را تا 64 درصد کاهش دهند.تکنولوژی مورد استفاده
با این حال، این مفهوم همچنان جا افتاده است و عمدتاً به مناطق خودمختار مانند روستاهای زیست محیطی اسکاندیناوی، ساختمان‌های روستایی و توسعه در مناطق کم درآمد محدود می‌شود.
توو لارسن، مهندس شیمی در مؤسسه فدرال علوم و فناوری آبزیان سوئیس (Eawag) در دوبندورف، می‌گوید که بسیاری از عقب ماندگی‌ها ناشی از خود توالت‌ها است.برای اولین بار در دهه‌های 1990 و 2000 به بازار معرفی شدند، اکثر توالت‌های منحرف کننده ادرار دارای یک حوضچه کوچک در جلوی خود برای جمع‌آوری مایعات هستند، تنظیماتی که نیاز به هدف‌گیری دقیق دارد.طرح‌های دیگر عبارتند از تسمه‌های نقاله با پا که به ادرار اجازه می‌دهند هنگام انتقال کود به سطل کمپوست تخلیه شود، یا حسگرهایی که دریچه‌هایی را برای هدایت ادرار به یک خروجی جداگانه کار می‌کنند.
نمونه اولیه توالتی که ادرار را جدا کرده و به پودر تبدیل می کند، در دفتر مرکزی شرکت آب و فاضلاب سوئدی VA SYD در مالمو آزمایش می شود.اعتبار تصویر: EOOS NEXT
لارسن گفت، اما در پروژه‌های آزمایشی و نمایشی در اروپا، مردم استفاده از آن‌ها را قبول نکرده‌اند، و از اینکه آنها بیش از حد حجیم، بدبو و غیرقابل اعتماد هستند، شکایت دارند.«ما واقعاً از موضوع توالت‌ها منصرف شدیم.»
این نگرانی ها اولین استفاده در مقیاس بزرگ از توالت های منحرف کننده ادرار، پروژه ای در شهر اتکوینی آفریقای جنوبی در دهه 2000 بود.آنتونی اودیلی، که در رشته مدیریت بهداشت در دانشگاه کوازولو-ناتال در دوربان تحصیل می کند، گفت که گسترش ناگهانی مرزهای شهر پس از آپارتاید منجر به تصرف برخی مناطق روستایی فقیر بدون زیرساخت های آب و توالت توسط مقامات شده است.
پس از شیوع وبا در آگوست 2000، مقامات به سرعت چندین سرویس بهداشتی را مستقر کردند که با محدودیت‌های مالی و عملی مواجه شدند، از جمله حدود 80000 توالت خشک که بیشتر آنها امروزه استفاده می‌شوند.ادرار از زیر توالت وارد خاک می شود و مدفوع به انباری می رسد که شهر از سال 2016 هر پنج سال یک بار آن را تخلیه کرده است.
اودیلی گفت که این پروژه امکانات بهداشتی ایمن تری را در این منطقه ایجاد کرده است.با این حال، تحقیقات علوم اجتماعی مشکلات زیادی را در این برنامه شناسایی کرده است.اودیلی گفت، علیرغم این تصور که توالت ها بهتر از هیچ هستند، مطالعات، از جمله برخی از مطالعاتی که او در آنها شرکت کرد، بعدها نشان داد که کاربران عموماً آنها را دوست ندارند.بسیاری از آنها با مواد بی کیفیت ساخته شده اند و استفاده از آنها راحت نیست.در حالی که چنین توالت هایی از نظر تئوری باید از ایجاد بو جلوگیری کنند، ادرار در توالت های eThekwini اغلب به انبار مدفوع ختم می شود و بوی بدی ایجاد می کند.به گفته اودیلی، مردم «نمی‌توانستند به طور عادی نفس بکشند».علاوه بر این، ادرار عملا استفاده نمی شود.
در نهایت، به گفته اودیلی، تصمیم برای معرفی توالت های خشک دفع کننده ادرار از بالا به پایین بود و ترجیحات مردم را در نظر نمی گرفت، عمدتاً به دلایل بهداشت عمومی.مطالعه‌ای در سال 20173 نشان داد که بیش از 95 درصد از پاسخ‌دهندگان eThekwini خواستار دسترسی به توالت‌های راحت و بی‌بو هستند که توسط ساکنان ثروتمند سفیدپوست شهر استفاده می‌شود و بسیاری برنامه‌ریزی کردند که در صورت امکان آن‌ها را نصب کنند.در آفریقای جنوبی، توالت ها از دیرباز نمادی از نابرابری نژادی بوده اند.
با این حال، طراحی جدید می تواند پیشرفتی در انحراف ادرار باشد.در سال 2017، به رهبری طراح هارالد گروندل، با همکاری لارسن و دیگران، شرکت طراحی اتریشی EOOS (برگرفته از EOOS Next) یک تله ادرار را منتشر کرد.این امر نیاز کاربر به هدف گیری را از بین می برد و عملکرد انحراف ادرار تقریباً نامرئی است (به "نوع جدید توالت" مراجعه کنید).
از تمایل آب به چسبیدن به سطوح استفاده می کند (که به آن اثر کتری می گویند زیرا مانند یک کتری چکه کننده نامناسب عمل می کند) تا ادرار را از جلوی توالت به یک سوراخ جداگانه هدایت کند (به «نحوه بازیافت ادرار» مراجعه کنید). تله ادرار که با بودجه بنیاد بیل و ملیندا گیتس در سیاتل، واشنگتن توسعه یافته است، که از تحقیقات گسترده ای در زمینه نوآوری توالت برای محیط های کم درآمد حمایت کرده است، تله ادرار را می توان در همه چیز از مدل های پایه سرامیکی سطح بالا گرفته تا اسکوات پلاستیکی گنجاند. تابه ها تله ادرار که با بودجه بنیاد بیل و ملیندا گیتس در سیاتل، واشنگتن توسعه یافته است، که از تحقیقات گسترده ای در زمینه نوآوری توالت برای محیط های کم درآمد حمایت کرده است، تله ادرار را می توان در همه چیز از مدل های پایه سرامیکی سطح بالا گرفته تا اسکوات پلاستیکی گنجاند. تابه ها تله ادرار که با بودجه بنیاد بیل و ملیندا گیتس در سیاتل، واشنگتن، که طیف وسیعی از تحقیقات نوآوری در توالت های کم درآمد را حمایت می کند، توسعه یافته است، تله ادرار را می توان در همه چیز از مدل هایی با پایه های سرامیکی گرفته تا اسکات پلاستیکی تعبیه کرد.گلدان ها این دستگاه جمع‌آور ادرار که با بودجه بنیاد بیل و ملیندا گیتس در سیاتل، واشنگتن، که از تحقیقات گسترده در زمینه نوآوری توالت‌های کم درآمد حمایت می‌کند، ساخته شده است، می‌توان آن را در همه چیز از مدل‌های سطح بالای سرامیکی گرفته تا سینی‌های اسکوات پلاستیکی تعبیه کرد.سازنده سوئیسی LAUFEN در حال حاضر محصولی به نام "Save!" را منتشر کرده است.برای بازار اروپا، اگرچه هزینه آن برای بسیاری از مصرف کنندگان بسیار بالا است.
دانشگاه کوازولو ناتال و شورای شهر eThekwini نیز در حال آزمایش نسخه‌هایی از توالت‌های تله ادرار هستند که می‌توانند ادرار را منحرف کرده و ذرات معلق را خارج کنند.این بار مطالعه بیشتر بر روی کاربران متمرکز شده است.اودی خوشبین است که مردم توالت های جدید منحرف کننده ادرار را ترجیح دهند زیرا بوی بهتری دارند و استفاده از آنها راحت تر است، اما او خاطرنشان می کند که مردان باید بنشینند تا ادرار کنند که یک تغییر فرهنگی بزرگ است.او گفت، اما اگر توالت‌ها «هم‌چنین توسط محله‌های پردرآمد - توسط افراد با پیشینه‌های قومی مختلف - پذیرفته و پذیرفته شوند - واقعاً به گسترش کمک خواهد کرد».او افزود: «ما همیشه باید یک لنز نژادی داشته باشیم،» تا مطمئن شویم که چیزی را ایجاد نمی‌کنند که «فقط سیاه» یا «فقط فقیر» دیده شود.
جداسازی ادرار تنها اولین قدم در تغییر وضعیت بهداشتی است.بخش بعدی این است که بفهمیم در مورد آن چه باید کرد.در مناطق روستایی، مردم می توانند آن را در خمره ها ذخیره کنند تا هر گونه عامل بیماری زا را از بین ببرند و سپس آن را در زمین های کشاورزی استفاده کنند.سازمان بهداشت جهانی توصیه هایی برای این عمل ارائه می کند.
اما محیط شهری پیچیده تر است - اینجا جایی است که بیشتر ادرار تولید می شود.ساخت چندین فاضلاب مجزا در سطح شهر برای رساندن ادرار به یک مکان مرکزی عملی نخواهد بود.و از آنجایی که ادرار حدود 95 درصد آب است، ذخیره و حمل و نقل آن بسیار گران است.بنابراین، محققان بر خشک کردن، تغلیظ یا استخراج مواد مغذی از ادرار در سطح یک توالت یا ساختمان تمرکز می کنند و آب را پشت سر می گذارند.
لارسون گفت، کار آسانی نخواهد بود.او گفت، از نقطه نظر مهندسی، "شش یک راه حل بد است."علاوه بر آب، بیشتر اوره است، یک ترکیب غنی از نیتروژن که بدن به عنوان محصول جانبی متابولیسم پروتئین تولید می کند.اوره به خودی خود مفید است: نسخه مصنوعی یک کود نیتروژن معمولی است (به نیازهای نیتروژن مراجعه کنید).اما این مشکل نیز هست: وقتی اوره با آب ترکیب می‌شود، به آمونیاک تبدیل می‌شود که بوی مشخصی را به ادرار می‌دهد.اگر روشن نشود، آمونیاک می تواند بو کند، هوا را آلوده کند و نیتروژن ارزشمند را از بین ببرد.این واکنش که هیدرولیز اوره نامیده می شود، توسط آنزیم اوره آز کاتالیز می شود و می تواند چندین میکروثانیه طول بکشد و اوره آز را به یکی از کارآمدترین آنزیم های شناخته شده تبدیل می کند.
برخی از روش ها اجازه می دهد تا هیدرولیز ادامه یابد.محققان Eawag فرآیند پیشرفته ای را توسعه داده اند که ادرار هیدرولیز شده را به یک محلول مغذی غلیظ تبدیل می کند.ابتدا، در آکواریوم، میکروارگانیسم ها آمونیاک فرار را به نیترات آمونیوم غیر فرار، یک کود معمولی تبدیل می کنند.سپس دستگاه تقطیر مایع را غلیظ می کند.یک شرکت تابعه به نام Vuna که همچنین در دوبندورف مستقر است، در حال کار برای تجاری سازی یک سیستم برای ساختمان ها و یک محصول به نام Aurin است که برای اولین بار در جهان برای کارخانه های غذایی در سوئیس تایید شده است.
برخی دیگر سعی می کنند واکنش هیدرولیز را با افزایش یا کاهش سریع pH ادرار که معمولاً هنگام دفع خنثی است، متوقف کنند.در محوطه دانشگاه میشیگان، Love با موسسه غیرانتفاعی Earth Abundance در براتلبورو، ورمونت، برای توسعه سیستمی برای ساختمان‌ها که اسید سیتریک مایع را از توالت‌های منحرف کننده و توالت‌های بدون آب حذف می‌کند، همکاری می‌کند.آب از مجاری ادرار فوران می کند.سپس ادرار با انجماد و ذوب مکرر غلیظ می شود.
یک تیم SLU به رهبری مهندس محیط زیست Bjorn Winneros در جزیره Gotland راهی برای خشک کردن ادرار به اوره جامد مخلوط با سایر مواد مغذی ایجاد کردند.این تیم آخرین نمونه اولیه خود را، یک توالت مستقل با خشک کن داخلی، در دفتر مرکزی شرکت آب و فاضلاب سوئدی VA SYD در مالمو ارزیابی می کند.
روش های دیگر مواد مغذی فردی را در ادرار هدف قرار می دهند.مهندس شیمی، ویلیام تارپه، عضو سابق فوق‌دکتری Love's که اکنون در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا است، می‌گوید: آنها می‌توانند راحت‌تر در زنجیره‌های تامین موجود برای کودها و مواد شیمیایی صنعتی ادغام شوند.
یک روش رایج برای بازیابی فسفر از ادرار هیدرولیز شده، افزودن منیزیم است که باعث رسوب کودی به نام استروویت می شود.ترپه در حال آزمایش با گرانول‌هایی از مواد جاذب است که می‌تواند نیتروژن را به‌عنوان آمونیاک ۶ یا فسفر را به‌عنوان فسفات حذف کند.سیستم او از مایع متفاوتی به نام Regenerant استفاده می کند که پس از تمام شدن بالن ها در میان آنها جریان می یابد.احیا کننده مواد مغذی را می گیرد و توپ ها را برای دور بعدی تجدید می کند.این روشی با تکنولوژی پایین و غیرفعال است، اما احیاهای تجاری برای محیط زیست مضر هستند.اکنون تیم او در تلاش برای تولید محصولات ارزان‌تر و سازگار با محیط‌زیست است (به «آلودگی آینده» مراجعه کنید).
محققان دیگر در حال توسعه راه هایی برای تولید برق با قرار دادن ادرار در سلول های سوختی میکروبی هستند.در کیپ تاون، آفریقای جنوبی، تیم دیگری روشی را برای ساخت آجرهای ساختمانی غیر متعارف با مخلوط کردن ادرار، ماسه و باکتری های تولید کننده اوره آز در قالب ایجاد کرده است.آنها بدون شلیک به هر شکلی کلسیفیک می شوند.آژانس فضایی اروپا ادرار فضانوردان را به عنوان منبعی برای ساخت مسکن در ماه در نظر می گیرد.
ترپه گفت: «وقتی به آینده گسترده بازیافت ادرار و بازیافت فاضلاب فکر می‌کنم، می‌خواهیم بتوانیم تا حد امکان محصولات بیشتری تولید کنیم.
همانطور که محققان طیف وسیعی از ایده‌ها را برای کالایی کردن ادرار دنبال می‌کنند، می‌دانند که این یک نبرد دشوار است، به‌ویژه برای یک صنعت ریشه‌دار.شرکت‌های کود و مواد غذایی، کشاورزان، تولیدکنندگان توالت‌ها و تنظیم‌کننده‌ها در ایجاد تغییرات چشمگیر در شیوه‌های خود کند بوده‌اند.سیمچا گفت: «اینرسی زیادی در اینجا وجود دارد.
به عنوان مثال، در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، نصب تحقیقات و آموزش LAUFEN ذخیره کنید!کوین اونا، مهندس محیط زیست که اکنون در دانشگاه ویرجینیای غربی در مورگانتاون کار می کند، گفت که این شامل هزینه برای معماران، ساخت و ساز و رعایت مقررات شهرداری می شود - و این هنوز انجام نشده است.وی با بیان اینکه نبود کدها و مقررات موجود مشکلاتی را برای مدیریت تاسیسات ایجاد کرده است، گفت: به گروهی که در حال تدوین کدهای جدید بودند، پیوست.
بخشی از اینرسی ممکن است به دلیل ترس از مقاومت خریداران باشد، اما یک نظرسنجی در سال 2021 از مردم در 16 کشور 7 نشان داد که در مکان هایی مانند فرانسه، چین و اوگاندا، تمایل به مصرف غذاهای غنی شده با ادرار نزدیک به 80٪ بود (به Will People eat مراجعه کنید). آی تی؟').
Pam Elardo، که اداره فاضلاب را به عنوان معاون مدیر آژانس حفاظت از محیط زیست شهر نیویورک رهبری می کند، گفت که از نوآوری هایی مانند انحراف ادرار حمایت می کند زیرا اهداف اصلی شرکت او کاهش بیشتر آلودگی و بازیافت منابع است.او انتظار دارد که برای شهری مانند نیویورک، عملی ترین و مقرون به صرفه ترین روش انحراف ادرار، سیستم های خارج از شبکه در مقاوم سازی یا ساختمان های جدید باشد که با عملیات نگهداری و جمع آوری تکمیل شود.او گفت اگر مبتکران بتوانند مشکلی را حل کنند، "باید کار کنند".
با توجه به این پیشرفت ها، لارسن پیش بینی می کند که تولید انبوه و اتوماسیون فناوری انحراف ادرار ممکن است دور از دسترس نباشد.این امر باعث بهبود وضعیت تجاری این انتقال به مدیریت زباله می شود.او گفت که انحراف ادرار "تکنیک درستی است".این تنها فناوری است که می تواند مشکلات غذا خوردن در خانه را در مدت زمان معقولی حل کند.اما مردم باید تصمیم خود را بگیرند.»
Hilton، SP، Keoleian، GA، Daigger، GT، Zhou، B. & Love، NG Environ. Hilton، SP، Keoleian، GA، Daigger، GT، Zhou، B. & Love، NG Environ.Hilton، SP، Keoleyan، GA، Digger، GT، Zhou، B. و Love، NG Environ. Hilton، SP، Keoleian، GA، Daigger، GT، Zhou، B. & Love، NG Environ. Hilton، SP، Keoleian، GA، Daigger، GT، Zhou، B. & Love، NG Environ.Hilton، SP، Keoleyan، GA، Digger، GT، Zhou، B. و Love، NG Environ.علم.فن آوری.55، 593-603 (2021).
ساترلند، ک. و همکاران.خالی کردن برداشت از توالت منحرف کننده.فاز 2: انتشار طرح اعتبارسنجی UDDT شهر eThekwini (دانشگاه کوازولو-ناتال، 2018).
Mkhize، N.، Taylor، M.، Udert، KM، Gounden، TG & Buckley، CAJ Water Sanit. Mkhize، N.، Taylor، M.، Udert، KM، Gounden، TG & Buckley، CAJ Water Sanit.Mkhize N، ​​Taylor M، Udert KM، Gounden TG.و باکلی، CAJ Water Sanit. Mkhize، N.، Taylor، M.، Udert، KM، Gounden، TG & Buckley، CAJ Water Sanit. Mkhize، N.، Taylor، M.، Udert، KM، Gounden، TG & Buckley، CAJ Water Sanit.Mkhize N، ​​Taylor M، Udert KM، Gounden TG.و باکلی، CAJ Water Sanit.مدیریت تبادل 7، 111–120 (2017).
Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Ciurli، S. Angew. Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Ciurli، S. Angew. Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Churli، S. Angue. Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Ciurli، S. Angew. Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Ciurli، S. Angew. Mazzei، L.، Cianci، M.، Benini، S. & Churli، S. Angue.شیمیایی.انگلیسی بهشت ​​بین المللی.58، 7415–7419 (2019).
Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg. Noe-Hays، A.، Homeyer، RJ، Davis، AP & Love، NG ACS EST Engg.https://doi.org/10.1021/access.1c00271 (2021 г.).